De sprint naar jezelf

In het peloton valt Jasper Philipsen niet alleen op door zijn snelheid, maar ook door zijn verhaal. Het is het verhaal van een jongen uit Mol, België, die van jongs af aan wist dat hij hard kon fietsen — en nog harder kon dromen. Maar het pad van een topsprinter is zelden recht. Zeker niet voor iemand als Philipsen, die keer op keer moest vechten tegen verwachtingen, kritiek én zichzelf.
Philipsen gold al vroeg als sprinttalent. Hij won etappes in jeugdwedstrijden, blonk uit in eendagskoersen, en liet zien over een indrukwekkende eindschot te beschikken. In 2019 won hij als 21-jarige een rit in de Tour Down Under — een belofte voor de toekomst. Maar het was pas bij Alpecin-Deceuninck dat zijn ware potentieel werd ontgrendeld.
In een ploeg waar hij ruimte kreeg om te groeien, ontstond iets bijzonders. De combinatie van een scherp teamplan, persoonlijke begeleiding en het vertrouwen gaf hem de tools om zijn kwaliteiten echt te benutten.
Tijdens de Tour de France van 2022 beleefde Philipsen een moeilijk moment in zijn carrière. Hij sprintte mee, zat er steeds dicht bij — maar winnen lukte niet. De buitenwereld was snel met haar oordeel: op sociale media werd hij ‘Jasper Disaster’ genoemd. Het was een harde les in de meedogenloosheid van topsport.
Wat weinigen zagen: achter de schermen bleef hij bouwen. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal. Jasper werkte met mentale begeleiding, leerde omgaan met teleurstelling, en ontwikkelde zijn mentale flexibiliteit. Hij ontdekte dat je niet hoeft te vechten tegen faalangst — je moet ermee leren samenwerken.
Wat opviel in zijn doorbraakjaar 2023 — waarin hij vier Touretappes won én de groene trui mee naar huis nam — was zijn verbond met zijn ploeg. Met renners als Mathieu van der Poel die hem perfect afzetten, én een team dat volledig draaide om zijn sprints, kon Jasper floreren.
Maar het geheim lag dieper: in wederzijds vertrouwen. De balans tussen persoonlijke ambitie en teamdoel werd het fundament onder zijn successen.
In de eerste etappe van de Tour de France 2025 — de eerste massasprint van de ronde — pakte Philipsen opnieuw de winst. Hiermee is hij uitgegroeid tot een van de meest constante sprinters van zijn generatie. Maar misschien is zijn grootste prestatie wel dat hij zichzelf onderweg niet is kwijtgeraakt. Integendeel — hij heeft zichzelf gaandeweg juist gevonden. En dat zal hem helpen bij zijn herstel na zijn valpartij van gisteren.
En zo blijkt: de langste sprint is niet die naar de meet, maar die naar binnen. Een sprint die telkens opnieuw begint — bij elke tegenslag, elke overwinning, elke twijfel. Voor iedere sprinter, ook jij, blijft de vraag: wanneer zet je aan? En wanneer laat je los?
Misschien herken je jezelf in zijn verhaal. Daarom, drie vragen om bij stil te staan in jouw eigen sprint:
- Wat gebeurt er met jou als je keer op keer net niet ‘wint’? Hoe reageer je op herhaalde tegenslagen?
- Hoe onderscheid jij je identiteit van je prestaties? Wie ben jij als je even niet succesvol bent?
- Welke innerlijke stemmen (zoals de criticus of perfectionist) spelen op bij jou? Hoe ga je daarmee om?
Benieuwd naar een programma dat je helpt mentale veerkracht en zelfvertrouwen te ontwikkelen — net als Jasper deed tijdens zijn sprint naar binnen? Je vindt het hier. Wil je ook in de toekomst dit soort verhalen ontvangen? Abonneer dan voor de nieuwsbrief op LinkedIn of voor de podcast van De BOFfertjes Fabriek – Jezelf én anderen leiden.