De prijs van een ervaring

Afgelopen weekend vond de tweede editie van de Steile Henkies Tour plaats. Met een klein, maar dapper groepje gingen we opnieuw de uitdaging aan in de Dolomieten. En eerlijk gezegd: pas deze keer drong het écht tot me door hoe zwaar deze tour eigenlijk is. Geen wonder dat veel racefietsers er een beetje tegenop zien.
Toch komt er volgend jaar gewoon weer een editie. Maar dan wel met een kleine aanpassing. Want ik merk dat er behoefte is aan meer keuzevrijheid – voor degenen die niet per se hoogtemeters willen stapelen, maar wel willen genieten van het fietsen in de bergen. Daarom: een derde editie, mét een twist. Zodat iedereen – of je nu op zoek bent naar een stevige klim of liever een wat toegankelijkere route rijdt – zijn of haar plek kan vinden in het programma.
Wat echter blijft, is het landschap. De Dolomieten dwingen respect af. Fietsen hier betekent klimmen, vanaf het eerste moment. De start is vaak steil en onverbiddelijk. Pas wanneer je de plateaus rondom Brixen bereikt, verandert het karakter van de tocht. De hellingen worden vriendelijker, de uitzichten indrukwekkender. En dan begint eigenlijk pas het echte genieten. Zeker wanneer een lunch op een bergpas op je wacht, als beloning voor de inspanning.
Om die lunch ook echt te kunnen waarderen – en niet volledig uitgeput aan tafel te schuiven – helpt het enorm als je met een wat hogere cadans kunt fietsen. En daar komt het bergverzet in beeld. Voor de niet-ingewijden: dat zijn kleinere tandwielen voor, en een cassette met grotere tandjes achter. Daarmee kun je lichter trappen en blijf je soepeler draaien, in plaats van jezelf omhoog te duwen met pure kracht.
Niet iedereen heeft zo’n bergverzet. Zeker in Nederland is dat begrijpelijk. Waarom zou je ook, als je voornamelijk over vlakke wegen fietst? Zelf dacht ik er ook lang zo over. Maar stampend omhoog is niet mijn stijl – ik ga liever voor souplesse. En dus heb ik mijn fiets aangepast. Sommigen waren al goed uitgerust. En één van de deelnemers besloot een fiets te huren op locatie. Alleen moest die huurfiets nog wél even vanuit Cortina d’Ampezzo komen – toch al gauw anderhalf uur rijden. Maar het lukte allemaal. De fiets stond op tijd klaar.
Op de laatste avond, tijdens een ontspannen borrel, haakten een paar locals aan die ik nog kende van vroeger. Ze luisterden geïnteresseerd naar onze verhalen, en toen het onderwerp op de gehuurde fiets kwam, volgde de vraag:
“Dat fietsmaatje van je, dat moet wel diepe zakken hebben, hé?”
“Hoe bedoel je?”
“Wat moet dat wel niet kosten, een fiets laten bezorgen vanuit Cortina?”
“Ongeveer net zoveel als het huren zelf – voor drie dagen.”
Het gesprek bleef me bij. Want het viel me opnieuw op hoe sterk de cultuur hier gericht is op kosten, op wat iets waard is – of wat het ‘zou moeten kosten’. Het is diepgeworteld, bijna vanzelfsprekend. Wat daar vaak achter schuilt, is de vraag: zou ík dat ook kunnen betalen?
Het zette me aan het denken. Niet alleen omdat die vraag blijkbaar zo universeel is – want in Nederland leeft die gedachte ook, heb ik me laten vertellen, alleen wordt er dan niet naar gevraagd. Maar vooral omdat het de ervaring zelf op de achtergrond duwt. Want uiteindelijk draait het niet om wat iets kost, maar wat het de persoon oplevert. Aan herinneringen, verhalen, verbondenheid – en ja, soms ook een klein beetje spierpijn.
Tenslotte draait een fietstocht zoals de Steile Henkies Tour niet alleen om kilometers of hoogtemeters. Het gaat ook over keuzes maken, over grenzen voelen en over jezelf opnieuw tegenkomen – in het zadel én daarbuiten. Daarom eindig ik graag met een paar vragen. Niet om meteen te beantwoorden, maar om eens rustig op te kauwen. Onderweg, tijdens het klimmen, of gewoon aan de keukentafel. Want soms zit de echte groei niet in de zwaarte van de tocht, maar in de ruimte die je jezelf geeft om stil te staan bij wat jij belangrijk vindt.
- Hoe reageer jij bijvoorbeeld als anderen keuzes maken die jij misschien (te) duur, onnodig of luxe vindt? Kun je dan nog open blijven staan voor hun perspectief?
- Welke rol speelt geld trouwens in jouw keuzes voor ervaringen, avonturen of spullen? Laat je je leiden door prijs, waarde of beleving?
- Wat zou er veranderen als je je keuzes minder baseert op kosten en meer op wat iets bijdraagt aan je leven of groei? Of, als je nog een stukje dieper wilt gaan: aan het leven en groei van anderen?
Genoeg training van je reflectiespieren voor nu. Volgend jaar – zomer 2026 – dus een nieuwe editie. Wellicht ook samen met jou. Met in iedere geval genoeg ruimte voor klimmers én genieters. Maar altijd met dezelfde insteek: samen iets beleven dat blijft hangen.
Heb je interesse in de Steile Henkies Tour? Laat het me weten en stuur een bericht. Benieuwd naar een programma dat je kan helpen bij een optimale mentale voorbereiding? Je vindt het hier. Wil je ook in de toekomst dit soort verhalen ontvangen? Abonneer dan voor de nieuwsbrief op LinkedIn of voor de podcast van De BOFfertjes Fabriek – Jezelf én anderen leiden.