Handdoek
Mijn schoonzus uit Italië was twee maanden geleden op bezoek, en met haar kwamen haar kinderen – altijd gezellig en altijd met een paar verrassingen. Na een paar dagen viel me iets merkwaardigs op: de prullenbak in de wc zat ineens vol met klonten wc-papier. Nu ben ik niet iemand die zich snel ergens druk over maakt, maar deze prullenbak leek wel een kleine papierberg te herbergen. Oude wc-rollen lagen in een gezellige stapel ernaast. Na drie dagen begon ik toch nieuwsgierig te worden. Wie was verantwoordelijk voor deze papieren invasie?
Een kort onderzoek wees al snel naar mijn neefje, die op één of andere manier de gewoonte had om na het handen wassen zijn handen af te drogen… met wc-papier. Prima, zou je zeggen, maar het zorgde duidelijk voor een logistieke uitdaging. Tijd om eens navraag te doen.
Tijdens de lunch pakte ik mijn kans. Tussen de pasta en de salade door stelde ik hem luchtig een vraag: “Hé, ik zag dat je je handen met wc-papier afdroogt. Gewoon nieuwsgierig: waarom doe je dat eigenlijk?” Geen antwoord. Hm. Nou, doorvragen dan maar. “Doe je dit thuis ook zo?” vroeg ik. Hij keek me aan alsof ik zojuist had gevraagd of hij wel eens lunchte op de maan. “Nee, natuurlijk niet,” antwoordde hij. “Alleen hier.”
“Ah, alleen in Nederland dus,” zei ik, licht verbaasd. “En waarom hier wel, maar thuis niet?” Hij haalde zijn schouders op en zei: “Omdat ik de handdoek op de wc hier niet fijn vind.” Bleek dus dat hij een hekel had aan de structuur van de handdoek die er hing – een beetje reliëfachtig.
“Oké, dus stel dat we een andere handdoek ophangen, is het probleem dan opgelost?” vroeg ik, mijn detectivewerk bijna rond. “Ja,” knikte hij overtuigend. “En heb je nog een kleurvoorkeur?” Hij dacht even na. “Geel,” zei hij uiteindelijk. Toevallig had ik nog een geel handdoekje liggen. Ik haalde het meteen tevoorschijn en toonde het aan hem. “Zoiets?” Hij knikte goedkeurend. “Zoiets!”
Vanaf dat moment: geen spoor van wc-papier in de prullenbak. Het wonder van de gele handdoek had gewerkt.
Het laat maar weer zien hoe vaak de kleinste dingen, een beetje nieuwsgierigheid en een simpel gesprek al tot een oplossing kunnen leiden. En zeg nou zelf: soms zit de grootste wijsheid in een simpele, gele handdoek.
Reflectievragen voor groei naar aanleiding van het verhaal:
- Welke veronderstellingen heb je in je dagelijks leven, en hoe vaak ga je hierover in gesprek met anderen om deze te toetsen?
- Hoe vaak luister je echt zonder oordeel naar wat anderen nodig hebben, en ben je bereid om kleine dingen aan te passen om tegemoet te komen aan hun voorkeuren?
- Hoe vaak zoek je naar een praktische oplossing in plaats van te blijven hangen in een frustratie?
Nieuwsgierigheid en een open houding ten opzichte van anderen kun je trainen. Deze training zou je erbij kunnen helpen. Ook in toekomst meer verhalen lezen met reflectievragen die uitnodigen tot groei en ontwikkeling? Abonneer dan hier voor de nieuwsbrief op LinkedIn.