Blijven scoren met je team

Successen behaald in het verleden zijn geen garantie voor de toekomst. De onderliggende methode of aanpak kan er echter wel voor zorgen dat je succes na succes blijft boeken. Mits je alert en scherp blijft, zoals we met ons voetbalteam mochten constateren.
Na een periode van relatief lange rust vanwege Kerstvakantie, Corona, maar ook winters weer, hervatten wij na een stop van twee maanden de training. De jongens kwamen weer voor het eerst sinds een lange tijd fysiek bij elkaar. Ze kwamen allemaal op tijd, zoals afgesproken: vijftien minuten voor het begin van de training. De start van de training verliep echter moeizaam. Ze waren nog druk bezig met elkaar. Ze hadden elkaar lang niet gezien en veel te vertellen. Stil zijn als de trainer praat ging pas na herhaalde aanlopen. De spanningsboog bij het uitvoeren van de oefeningen was ook beperkt. En na viertig minuten waren ze al moe. Aan de ene kant begrijpelijk. Ze volgden al maanden online les, kwamen nauwelijks onder mensen of aan beweging toe. Aan de andere kant ook frustrerend, vooral omdat we samen hard hadden gewerkt om een gezonde teamdynamiek te kweken. De erop volgende training verliep net als de eerste, zoals je uit de bijgaande correspondentie in de app-groep van de begeleidingsstaf kunt opmaken:
‘Vorige week donderdag en gisteren waren de jongens moeilijk in actie te krijgen: groepjes die staan te kletsen, aantal jongens gaat zelfs tijdens de training op het veld liggen! Zeggen moe te zijn. We zijn kwartier eerder gestopt. Hoe was het dinsdag?’
‘Herkenbaar. Ik denk dat het de bijwerkingen van deze tijd zijn. Voor het begin van de training nog een keer de regels herhaald: als de trainer spreekt zijn de spelers stil etc. Nam al wat tijd in beslag. Belangrijk dat wij hier even samen nog een keer de nodige aandacht aan geven. Verwacht wel dat het langzaam weer terug naartoe gaat naar waar we waren begonnen, zodra scholen ook weer open gaan. In de tussentijd op een vriendelijke manier blijven aanhouden op de teamspirit.’
‘Hoe het dinsdag was kan ik niet zeggen, wel dat ik zie dat enkele jongens lol belangrijk(er) vinden (wat ook belangrijk is) en de overhand krijgt. Het laatste deel partijtje wordt er niet meer gevoetbald ook. Hoe pakken we dat aan?’
‘Partij en oefeningen stil leggen. Herhalen, herhalen, herhalen. Consequent. Consequent, en samen consistent.’
Wat uit het vervolg van de correspondentie blijkt, en wat ik ook vaak terugzie in het werkveld, is dat wij als begeleiders elkaar in de tussentijd even kwijt waren geraakt. Wat vonden wij belangrijk? Hoe zorgen wij dat wij op één lijn staan? En dat de kinderen ons daar deels ook in spiegelden.
‘Ik ben al blij dat de mannen op het veld staan. De rek is er denk ik wel uit.’
‘Ze zijn ook op een leeftijd dat je iets meer mag verwachten als je voor een team-hobby kiest.’
‘Ondanks dat de spirit er gisteren niet was en de training heel matig was zie ik wel dat ze bijna allemaal altijd komen en plezier hebben.’
‘Er werd veel gelachen en ze komen omdat ze oprecht plezier hebben om te komen. Het is voor hen een uurtje loltrappen en ik zie ook vriendschappen ontstaan.’
‘Een aantal jongens zeggen het ook: ze komen omdat ze het leuk vinden en niet specifiek om wedstrijden te winnen. En inderdaad is het plezier en het gezonde aspect waar het eigenlijk om gaat. Ik zie geen reden tot zorg.’
Er gingen nog een paar berichten over een weer. De laatste was:
‘Lijkt me goed om af te stemmen. Kunnen van de week nog een zoom meeting plannen?’
Zo gezegd, zo gedaan. Oude afspraken tegen het licht gehouden, en bevestigd. Ook afgesproken dat wij de jongens extra ruimte moeten gunnen in deze tijd, wij ervoor zorgen dat wij op dezelfde manier aansturen en dat we een kleine structurele wijziging toepassen in de training.
Nog voordat we de wijzigingen door kunnen voeren hebben wij binnen de vereniging een oefenwedstrijd gespeeld tegen een team waarvan wij al twee keer hadden verloren. De eerste keer 13:1, de tweede keer 6:1.
Tijdens de warming-up zag je een vergelijkbaar gedrag als tijdens de training, wat op zich logisch is. Wat je tijdens de training niet doet, doe je ook niet tijdens, of voorafgaand aan de wedstrijd. We hebben de jongens gespiegeld en vriendelijk, maar toch nadrukkelijk verzocht nu het plezier uit het voetballen te halen, in de wedstrijdmentaliteit te gaan kruipen en alles andere te parkeren. Causaal verband of geluk, zegt u het maar, de jongens waren scherp, stonden als een muur, boden weinig ruimte voor de tegenstander, vooral in de eerste helft. Met 6:7 gewonnen.
Stiekem toch veel progressie gemaakt. Af en toe scherpte bevordert het teamproces, als er ook ook compassie voor de omstandigheden is en, zoals in dit geval, de teugels gevierd worden. En niet meteen verwacht wordt dat alles blijft doordraaien alsof er nooit iets is gebeurd. Weer een win, win, win, ondanks barre omstandigheden. Of dankzij barre omstandigheden?
Lees ook eindelijk scoren met mijn team. Benieuwd wat een post crisis teamontwikkeling teweeg kan brengen? Of op de hoogte blijven? Meld je aan voor de nieuwsletter of op LinkedIn.