Verdiend
Een verhaal uit het boek De Boffertjesfabriek
Het is een verhaal dat ik heb opgeschreven in mijn notitieboek, net na de eerste Corona golf. Interessant om het nu terug te lezen. Het is nog steeds actueel, en zal altijd actueel blijven.
Vrijdag 10 Juli, 2020. Het is de laatste schooldag van onze kinderen. Mijn vrouw en ik staan bij het schoolplein. Het is 12.00 uur. De kinderen lopen blij op ons af. ‘Vakantie!’ roepen ze uitgelaten. Fijne vakantie! Veel plezier! Blije gezicht, opgewekte stemmen. Geen handen, geen omhelzingen. Het is nog Corona, maar na de ergste golf.
‘Eigenlijk hebben we deze vakantie niet verdiend’, zegt Juliaan, een vriendje van onze zoon Max, op weg naar huis. ‘Hoe kom je daarbij?’, vraag ik aan hem. ’Nou’, antwoordt hij, ‘de kerstvakantie voelde anders. Toen hebben we hard gewerkt en mochten we ook echt vakantie vieren. Nu hebben we vanwege Corona niet zo hard gewerkt, en dan voelt het ook niet als vakantie.’
Herkenbaar, dacht ik voor mijzelf. Genieten mag je pas als je hard hebt werkt. Dan pas heb je het verdiend. Gek, dat een kind van tien al zo naar de wereld kijkt.
Het werken tijdens Corona was en is zeker anders, ook voor kinderen. Toch hebben we met z’n allen net zo hard gewerkt, wellicht zelfs harder, alleen anders dan. Bovendien hebben we met z’n alleen nieuwe ervaringen en inzichten opgedaan. Dat is ook een soort van werk. Wellicht het soort dat zich uiteindelijk het best terugbetaald. En dat dus straks dik verdiend.
Welke nieuwe inzichten heb jij dankzij Corona opgedaan? Wat ga je hiervan vasthouden? Wat wil je voor altijd loslaten?
Meer lezen over persoonlijk leiderschap? Of op de hoogte blijven? Meld je aan voor de nieuwsletter of via LinkedIn.