Zonnuccino

Ook ik ben inmiddels weer terug van vakantie en weer volop aan de slag. Mijn offsocial-periode (zie eerdere blog) heeft precies gedaan wat ik hoopte: afstand creëren, ruimte maken voor nieuwsgierigheid en – zoals altijd – een zee aan verhalen opleveren. Gelukkig had ik mijn trouwe Moleskine bij me, zodat alle haakjes bewaard zijn gebleven. Genoeg materiaal dus voor korte, speelse verhalen die de reflectiespieren soepel houden.
Maar om rustig op gang te komen, blik ik terug op één moment dat me het meest is bijgebleven. Het vond plaats op de laatste ochtend van mijn wandelvakantie, in een hut die voelt als een tijdmachine: de Mazzin-hut van Val de Dona in Trentino. Alles eraan was bijzonder – de sfeer, de rust, de weg ernaartoe (zo steil dat ik hem nog in mijn kuiten voel), en de ervaring dat je tegelijk terug in de tijd én een beetje de toekomst in reist.
Tijdens het ontbijt verheugden we ons op een cappuccino. Achter de bar straalde een prachtige koffiemachine. Maar nee hoor, er werd filterkoffie geserveerd. Geen probleem, dacht ik – vaak kun je gewoon bijbetalen voor een cappuccino. Dus ik vroeg het vriendelijk. Het antwoord was:
“Dat zou ik met alle plezier doen… maar helaas. Deze machine draait op zonne-energie. Ik kan hem pas na 11 uur gebruiken.”
Teleurstelling? Integendeel. Ik vond het prachtig. Want ook al willen we vaak dat alles altijd direct beschikbaar is – zo werkt het leven niet. Juist het wachten maakt dat iets intenser smaakt. Het vooruitzicht maakte die cappuccino nóg lekkerder. Kortom: genot groeit juist door schaarste.
Zo kan iets kleins – een koffiemachine die wacht tot de zon meedoet – ineens een grote verrijking opleveren. Het liet me zien dat de transitie naar regeneratieve energie ons niet alleen vraagt om anders te kiezen, maar ook dichter bij écht genot kan brengen.
Niet iedereen dacht er zo over. De redactie van deze blog begon bijna te hyperventileren bij het idee pas na 11.00 uur een cappuccino te drinken. En zo gaat het vaker: verandering? Ja graag. Als ik maar alles bij het oude kan houden. 😉Uiteindelijk suggereerde de redactie zelfs dat ze liever de warme douche in de ochtend zou overslaan dan de cappuccino.
En jij? Heb je al koffie gehad vandaag? Misschien is het tijd voor een Zonnuccino: eerlijke koffie, op een bewust gekozen moment, uit een keramisch kopje. Want dát draagt allemaal bij aan meer genot.
Ik laat je graag achter met deze vraag: Wat zou jij best kunnen minderen – zodat je zelf én de wereld intenser geniet?
Zin om zelf te onderzoeken hoe jij en je team energie, veerkracht en focus kunnen vasthouden – ook als de zon nog niet hoog genoeg staat? Kijk dan eens bij dit Mindset-programma of blader breder door het aanbod op lanz.org. Wil je ook in de toekomst dit soort verhalen ontvangen? Abonneer je dan opde nieuwsbrief op LinkedIn of voor de podcast van De BOFfertjes Fabriek – Jezelf én anderen leiden.